Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

praesentis măli C

  • 1 affectio

    ōnis f. [ affecto ]
    1) влияние, впечатление, воздействие ( praesentis măli C)
    3) состояние, взаимное положение (caeli, astrorum C)
    a. animi C — духовный склад, душевные свойства, характер
    4) (тж. a. animi C) настроение, душевное движение, чувство, аффект, переживание ( affectiones amoris atque odii AG)
    5) склонность, благоволение, нежность, любовь ( erga aliquem PM)

    Латинско-русский словарь > affectio

  • 2 affectio

    affectio, ōnis, f. (afficio), I) aktiv, die Einwirkung, der Eindruck auf usw., praesentis mali sapientis (auf den W.) affectio nulla est, Cic. Tusc. 4, 6, 14. – II) passiv, das durch gewisse äußere Einwirkungen bewirkte Verhältnis, der Zustand, 1) das durch äußere Umstände bewirkte Verhältnis einer Sache zur andern, die Beziehung, quaedam ad res aliquas aff., Cic. top. 68 u. 70. – 2) der Zustand, die Beschaffenheit, caeli, astrorum, die Konstellation, Cic. – 3) die Stimmung des Körpers od. Geistes (s. Cic. de inv. 1, 36), a) des Körpers, die Verfassung, Veranlagung, firma corporis aff., feste Gesundheit des Körpers, Cic. Tusc. 5, 27. – b) des Geistes, Gemütes, die Verfassung, Stimmung, Aufgelegtheit, auch Gesinnung, mit u. ohne animi, oft b. Cic. – dah. prägn-, α) als Übersetzung von πάθος = das aufgeregte, lebhafte Gefühl, die Gemütsbewegung, der Affekt, Gell. 1, 26, 10 u.ö. Augustin. c. Iulian. 6, 18 (wo Plur.). – β) die »wohlwollende, zärtliche Stimmung« = die Neigung, Liebe, Zärtlichkeit, nullā affectione animi, ohne Vorliebe, Tac.: u. so aff. vera, Iustin.: simiarum generi praecipua erga fetum aff., Plin.: laetas inter audientium affectiones, unter freudiger Bewegung, Bezeugungen der Anhänglichkeit, Tac. – u. meton., affectiones, die Gegenstände der Liebe, die Lieben = die Kinder, Cod. Theod. 13, 9, 3. Auct. itin. Alex. 16 (39). – γ) die Willenskraft, der Wille, tenendi, ICt.: absol., nostra aff., ICt. – δ) das Streben nach etw., tyrannidis, Vulc. Gall. Avid. Cass. 1, 5.

    lateinisch-deutsches > affectio

  • 3 adfectĭo

    adfectĭo, ōnis, f. [adficio] [st1]1 [-] action d'affecter, influence, impression (causée par qqch).    - praesentis mali sapientis affectio nulla est, Cic. Tusc. 4: le mal présent n'impressionne en rien le sage. [st1]2 [-] état qui résulte d'une influence subie, affection, modification.    - odium et invidia et ceterae animi affectiones, Cic. Top.: la haine, la jalousie et les autres phénomènes affectifs.    - affectio est animi aut corporis aliqua de causa commutatio, Cic. Inv. 1, 25, 36: l'affection est un changement qu'une cause quelconque opère dans l'âme ou dans le corps.    - animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam, Cic. Tusc. 3: l'état de l'âme auquel manque la lumière de la raison a reçu le nom de folie. [st1]3 [-] état affectif, disposition morale ou physique, état, manière d'être.    - ex hac animorum affectione testamenta commendationesque morientium natae sunt, Cic. Fin. 3: c'est de cette disposition morale des hommes que proviennent les testaments et les recommandations des mourants.    - cum omnes rectae animi adfectiones virtutes appellentur, Cic. Tusc. 2: alors que toutes les dispositions droites de l'âme sont appelées vertus.    - vitia adfectiones sunt manentes, Cic. Tusc. 4, 30: les vices sont des états affectifs permanents.    - summum bonum firma corporis adfectione contineri, Cic. Tusc. 5, 27: [dire] que le souverain bien consiste en une solide complexion physique.    - fac in puero referre, ex qua adfectione caeli primum spiritum duxerit, Cic. Div. 2, 99: supposons qu'à propos d'un enfant il importe de savoir sous quelle disposition spéciale du ciel il a respiré pour la première fois.    - astrorum adfectio valeat ad quasdam res, Cic. Fat. 8: admettons que telle manière d'être des astres ait de l'influence sur certaines choses.    - virtus est affectio animi constans, Cic. Tusc. 4, 15, 34: la vertu est une disposition de l'âme qui ne change jamais. [st1]4 [-] [après Cicéron] manière dont on est affecté, disposition, sentiment.    - accidere terrae simile quiddam nostrae adfectioni concesserim, Sen. Nat. 6, 24, 4: que la terre éprouve qqch d'analogue à ce que ressent l'homme, je l'accorderais.    - miseremur, irascimur, utcumque pressens movit adfectio, Curt. 7, 1, 24: nous montrons de la pitié, de la colère, suivant que nous pousse la disposition du moment.    - grati animi adfectio, Sen. Ben. 4, 18, 1: sentiment de reconnaissance.    - ferocissimas adfectiones amoris atque odii coercuit, Gell. 1, 3, 30: il maîtrisa les deux passions les plus violentes, l'amour et la haine.    - laetas inter audientium adfectiones, Tac. An. 4, 15: au milieu des sentiments d'allégresse de l'auditoire. [st1]5 [-] inclination, goût, affection, amour, tendresse.    - argentum sequuntur nulla adfectione animi, Tac. G. 5: ils recherchent l'argent [métal] non point par goût.    - simiarum erga fetum, Plin. 8, 216: tendresse des guenons pour leurs petits.    - adfectionis specie, Amm. 16: sous un semblant d'affection.    - Artemisia Mausolum virum amasse fertur ultra adfectionis humanae fidem, Gell. 10, 18, 1: on dit qu'Artémise a aimé son époux Mausole au-delà de tout ce qu'on peut attendre de la tendresse humaine.    - sic adfectione simulata paulatim sororis invadunt animum, Apul. 5: ainsi en simulant la tendresse, insensiblement elles s'insinuent dans le coeur de leur soeur.    - adfectio tenendi, Dig. 5, 16, 60: la volonté de conserver.    - adfectiones, Cod. Th. 13, 9, 3: ceux pour qui on a de l'affection (= les enfants).    - affectiones naviculariorum, Cod. Th.: la famille des matelots.

    Dictionarium latinogallicum > adfectĭo

  • 4 affectio

    affectio, ōnis, f. (afficio), I) aktiv, die Einwirkung, der Eindruck auf usw., praesentis mali sapientis (auf den W.) affectio nulla est, Cic. Tusc. 4, 6, 14. – II) passiv, das durch gewisse äußere Einwirkungen bewirkte Verhältnis, der Zustand, 1) das durch äußere Umstände bewirkte Verhältnis einer Sache zur andern, die Beziehung, quaedam ad res aliquas aff., Cic. top. 68 u. 70. – 2) der Zustand, die Beschaffenheit, caeli, astrorum, die Konstellation, Cic. – 3) die Stimmung des Körpers od. Geistes (s. Cic. de inv. 1, 36), a) des Körpers, die Verfassung, Veranlagung, firma corporis aff., feste Gesundheit des Körpers, Cic. Tusc. 5, 27. – b) des Geistes, Gemütes, die Verfassung, Stimmung, Aufgelegtheit, auch Gesinnung, mit u. ohne animi, oft b. Cic. – dah. prägn-, α) als Übersetzung von πάθος = das aufgeregte, lebhafte Gefühl, die Gemütsbewegung, der Affekt, Gell. 1, 26, 10 u.ö. Augustin. c. Iulian. 6, 18 (wo Plur.). – β) die »wohlwollende, zärtliche Stimmung« = die Neigung, Liebe, Zärtlichkeit, nullā affectione animi, ohne Vorliebe, Tac.: u. so aff. vera, Iustin.: simiarum generi praecipua erga fetum aff., Plin.: laetas inter audientium affectiones, unter freudiger Bewegung, Bezeugungen der Anhänglichkeit, Tac. – u. meton., affectiones, die Gegenstände der Liebe, die Lieben = die Kinder, Cod. Theod. 13, 9,
    ————
    3. Auct. itin. Alex. 16 (39). – γ) die Willenskraft, der Wille, tenendi, ICt.: absol., nostra aff., ICt. – δ) das Streben nach etw., tyrannidis, Vulc. Gall. Avid. Cass. 1, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > affectio

  • 5 Влияние

    - vis; momentum; auctoritas; efficacia; efficientia; effectus; influxus; influxio; affectio (praesentis mali); tactus (solis); potestas; potentia;

    • отрицательное (вредное) влияние - vitium (tempestatis et sentinae);

    • под влиянем изменения климата - vi climatis mutati; sub efficientia climatis mutati;

    • о влиянии климата на растительность - de climatis effectu (influxu) in vegetationem;

    • иметь огромное влияние на что-л. - maximam vim (effectum, influxum) habere ad aliquid;

    • пользоваться влиянием - valere (apud populum, apud exercitum); haberi;

    • испытывать влияние, находиться под влиянием (de)pendere; affici;

    • не иметь никакого влияния - nullam vim (nullum effectum, influxum) habere;

    • оказать влияние - conferre;

    • эволюционное учение оказало решающее влияние на развитие современной филогении растений - ratio evolutiva plurimum contulit ad hodiernae plantarum phylogeniae progressus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Влияние

  • 6 Воздействие

    - affectio (praesentis mali); tactus (solis); contagio;

    • подверженный всяческим внешним воздействиям - omnibus obnoxius causis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Воздействие

  • 7 Впечатление

    - impressio; affectio (praesentis mali); affectus; pulsus; commotio, animi affectio / impressio, motus; momentum, pondus eris; suspicio; sententia divulgata, consensus

    • по первому впечатлению - primo intuitu;

    • производить впечатление - apparere; videri;

    • эти образцы производят впечатление объеденных скотом - haec specimina a pecu depasta videntur;

    • производить сильное впечатление - commovere; afficere (litterae tuae me sic affecerunt, ut...); movere, permovere, excitare, animum / praecordia perpellere, percutere, imprimere, inculcare

    • dt;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Впечатление

  • 8 opinio

    ŏpīnĭo, ōnis, f. [id.], opinion, supposition, conjecture, imagination, fancy, belief (class.).
    I.
    In gen.:

    apud homines barbaros opinio plus valet saepe, quam res ipsa,

    Cic. Fragm. Scaur. 7:

    est ergo aegritudo opinio recens mali praesentis... laetitia opinio recens boni praesentis... metus opinio impendentis mali... lubido opinio venturi boni, etc.,

    id. Tusc. 4, 7, 14; cf. id. ib. 4, 11, 26:

    magna nobis pueris opinio fuit, L. Crassum non plus attigisse doctrinae, quam,

    id. de Or. 2, 1, 1:

    ut opinio mea est,

    as I suppose, as I believe, id. Fam. 9, 11, 1: ut opinio mea fert, as I believe, id. Font. 13, 39:

    mea fert opinio, ut, etc.,

    Dig. 24, 1, 32:

    cujus opinionis etiam Cornelius Celsus est,

    Celsus also is of this opinion, Col. 2, 12, 6:

    Romulus habuit opinionem esse, etc.,

    held the belief that, Cic. Div. 2, 33, 70:

    fuisse in illa populari opinione,

    to be of an opinion, id. Clu. 51, 142.—More rarely:

    alicujus opinionis esse,

    Col. 2, 12, 6:

    in eādem opinione fui... te venturum esse,

    Cic. Att. 8, 11, D, 3:

    in quā me opinione sine causā esse, ne quis credat,

    Liv. 44, 38, 4:

    fuerunt in hac opinione non pauci, ut, etc.,

    Quint. 3, 3, 11; cf. id. 4, 1, 28:

    cum etiam philosophi Stoicae disciplinae in eādem sint opinione, ut censeant, etc.,

    Lact. 2, 5, 7; 3, 8, 32:

    cui opinioni nos quoque accedimus,

    Quint. 2, 15, 29:

    ipse eorum opinionibus accedo, qui, etc.,

    Tac. G. 4:

    adducere aliquem in eam opinionem, ut,

    to make one believe, Cic. Caecin. 5, 13:

    Pisidae in opinionem adducuntur perfugas fecisse, ut, etc.,

    Nep. Dat. 6, 6:

    praebere opinionem timoris,

    to convey the impression, occasion the belief that one is afraid, Caes. B. G. 3, 17:

    afferre alicui,

    Cic. Off. 2, 13, 46: incidere in opinionem, to fall into the belief, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1:

    in opinionem discedere,

    to come to the opinion, Cic. Fam. 6, 14, 2:

    opinione duci,

    to be led by one's belief, id. Mur. 30, 62: contra (praeter) opinionem, contrary to one's expectation:

    dicere contra opiniones omnium,

    id. Rosc. Am. 15, 45:

    etsi praeter opinionem res ceciderat,

    Nep. Milt. 2, 5.—With comp.: opinione citius, quicker than had been supposed, Varr. ap. Non. 356, 27:

    istuc curavi, ut opinione illius pulcrior sis,

    handsomer than he imagines, Plaut. Mil. 4, 6, 23:

    opinione melius res tibi habet tua, si, etc.,

    id. Cas. 2, 5, 30:

    opinione celerius,

    Cic. Fam. 14, 23.—
    II.
    In partic.
    A.
    The repute of a man, the esteem, reputation in which others hold him, the opinion, estimate, expectation formed of him.
    a.
    In gen.:

    opinione fortasse nonnullā, quam de meis moribus habebat,

    Cic. Lael. 9, 30:

    integritatis meae,

    id. Att. 7, 2, 5:

    non fallam opinionem tuam,

    id. Fam. 1, 6, 2:

    genus scriptorum tuorum vicit opinionem meam,

    exceeded my expectation, id. ib. 5, 12, 1: venit in eam opinionem Cassius, ipsum finxisse bellum, Cassius fell under suspicion of having, was believed to have, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2: summam habere justitiae opinionem. Caes. B. G. 6, 24; 7, 59:

    quorum de justitiā magna esset opinio multitudinis,

    Cic. Off. 2, 12, 42:

    (Porus) bellum jampridem, auditā Alexandri opinione, in adventum ejus parabat,

    Just. 12, 8, 2.—
    b.
    Absol., reputation:

    ne opinio quidem et fama, cui soli serviunt (poëtae), etc.,

    Tac. Dial. 10 init.:

    cupidi opinionis,

    Quint. 12, 9, 4:

    affert et ista res opinionem,

    id. 2, 12, 5.—
    c.
    Bad repute, reputation for evil:

    malignitatis opinionem vereri,

    Tac. Dial. 15:

    invidiae et ingrati animi,

    Liv. 45, 38, 6.—
    B.
    A report, rumor:

    divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis,

    Just. 42, 2, 11:

    quae opinio erat edita in vulgus,

    Caes. B. C. 3, 29, 3:

    exiit opinio, proximo lustro descensurum eum ad Olympia,

    Suet. Ner. 53:

    opinio etiam sine auctore exierat, eos conspirasse, etc.,

    Liv. 3, 36, 9:

    opinionem serere,

    to spread a report, Just. 8, 3, 8:

    opiniones bellorum,

    Vulg. Matt. 24, 6; id. Marc. 13, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > opinio

См. также в других словарях:

  • Uebel (Subst.) — 1. Alles Uebel kommt von dem, was die Jugend nicht weiss und das Alter nicht kann. 2. Alles Uebel kommt von oben. »Wie der Meister, so der Geselle.« (Briefe aus Berlin, S. 161.) 3. Alles Uebel nimmt ein Ende. Böhm.: Zlého se sprostiš, a i smutku… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»